Русско-киргизский словарь - чин

м. уст.

1. чин (мамлекеттик, согуштук жана граждандык кызматчылардын кызматтык даражасы);

повышение в чине чини жагынан жогору көтөрүлүү;

офицерский чин офицердик чин;

2. (чиновник) чин;

чины дипломатического корпуса дипломаттык корпустун чиндери (бир өкмөттүн алдындагы чет элдик посольстволорунун жогорку кызмат адамдары);

без чинов разг. ачык-айрым, өз кишидей (мамиле);

чин чином разг. тийиштүү болгондой.